Tijdens de behandeling kan er een situatie in het lichaam ontstaan waarbij eerder opgehoopte toxines in de bloedbaan terechtkomen, waardoor verschillende kwalen ontstaan. Het is wetenschappelijk bewezen dat dit bijvoorbeeld gebeurt tijdens antibioticatherapie voor bepaalde ziekten, wanneer toxines het lichaam binnendringen van geëlimineerde bacteriën. De symptomen die hiermee gepaard gaan, worden de Jarisch-Herxheimerreactie genoemd. De termen Herxheimerreactie, Łukasiewicz-Jarisch-Herxheimerreactie of kortweg Herx worden ook door elkaar gebruikt.
Algemeen beschikbare bronnen geven aan dat de Herxheimerreactie meestal bacteriën in de vorm van spirocheten betreft en wordt geassocieerd met de behandeling van onder andere syfilis, relapsing fever, leptospirose, brucellose, de ziekte van Lyme, tyfus, miltvuur, de ziekte van Whipple, Q-koorts, trichinose, lepra, tuberculose, chlamydia en leishmaniasis. Bij sommige ziekten is de reactie al een uur na toediening van antibiotica waargenomen, in andere gevallen kan de reactie langer aanhouden.
Volgens Wikipedia kunnen symptomen van de Herxheimer-reactie zijn: verhoogde lichaamstemperatuur, hoofdpijn, koude rillingen, spierpijn, pijn in het bewegingsapparaat, jeuk aan de huid, huiduitslag, misselijkheid en braken.
Volgens natuurgenezers kan de Herxheimer-reactie niet alleen betrekking hebben op antibioticabehandeling, maar ook op het gebruik van natuurlijke remedies en voedingssupplementen, waaronder curcumine in grote doses, die een sterke stimulatie van het immuunsysteem veroorzaken.
Het optreden van Jarisch-Herxheimer-reacties leidt vaak tot een verkeerde diagnose als ongewenste bijwerkingen of als een allergische reactie op het gebruikte middel. Het optreden van dergelijke symptomen is een indicatie voor de diagnose van andere ziekten die nog niet eerder zijn ontdekt.
